dagINDELING

8 dagen… te kort om jezelf inwoner van een stad te noemen maar lang genoeg om een goede indruk te krijgen. Na een matige 1e indruk afgelopen weekend begon maandag onze Spaans Crash Course. Nou gaat kaartlezen me redelijk af, maar de eindeloos lange straten met nummering t/m 6000 is een heel ander verhaal. Dan kan het dus gebeuren dat je wel in de goede straat loopt, maar een half uur lang de verkeerde kant op gaat en er bij nummer 5642 pas achterkomt dat je eigenlijk op 552 moet zijn. Een lesje kaartlezen zou dus nog nuttig kunnen zijn.
De Spaanse lessen zijn erg nuttig! Een hele kleinschalige talenschool waar de klas bestond uit Selinde & ik en 1 andere jongen. De hele ochtend was het doel ons zo veel mogelijk Spaans te laten praten en ik merk ook echt dat het zijn vruchten afwerpt. Ik had niet verwacht dat ik zo enthousiast zou worden van het leren van een taal en vind het jammer dat ik niet een weekje langer kon doorleren.
De cursus zorgde voor een dagINDELING en dat geeft meteen een soort houvast in deze dynamische rumoerige stad.
Na de cursus gingen we elke dag op zoek (en aten we) de lekkerste empanadas om vervolgens de middag verder te studeren. De Starbucks ruilden we, op aanraden van onze docente, in voor een piqueno biblioteca (= meer ARBO verantwoord). Een beetje vergaande glorie waar dichters ’s avonds bijeenkomen en het nu heerlijk warm en stil was.
We probeerden onze studiedag zo in te delen dat we voor het eten nog tijd hadden om een rondje te hardlopen door de stadsparken of een vino tinto te drinken bij een minibar op de hoek. Dit was een TL-verlicht lokaal waar oude mannetjes ACHTER de bar werken die een karikatuur zijn van zichzelf en vaste alcoholisten VOOR de bar. De barmannen vonden het net zo mooi als wij om juist hier in het Spaans een glas wijn (= VOL limonadeglas) te drinken, maar de alcoholisten wisten zich duidelijk geen raad met deze plotselinge verandering in hun dagelijkse RITUEEL.
Omdat aan alles een einde komt was vrijdag alweer de laatste les en brachten we de rest van de middag en zaterdag door met het bekijken en beleven van Buenos Aires. Zo hebben we het Evita museum bezocht, koffie gedronken in het sjiekste hotel van de stad en gedwaald over de begraafplaats. De zon die na een week regenen eindelijk weer ging schijnen en de leuke dingen die we hebben bekeken hebben mijn eerste indruk wel doen bijdraaien.
Het laatste avondmaal bij ons lieve gastgezin aten Selinde en ik alleen en gelukkig maar: ze had pens-soep gemaakt en ging er terecht vanuit dat we dat niet lekker zouden vinden. Natuurlijk willen we van alles een beetje PROEVEN, maar geloof me, er zijn betere plekken om dat te doen want dit was geen succes.
Vandaag stap 2 van deze expeditie: met de boot naar Uruguay. Onder leiding van een stralende zon en wolkeloze lucht bereikten we na 1km (en gevoelsmatig 10km) lopen de haven. Tijdens deze 3 uur durende overtocht hebben we de boot als studieruimte gebruikt.
Bij aankomst op Colonia de Sacremento, Uruguay, bleek meteen dat onze Spaanse les nuttig was, want zonder veel moeite bereikten we een leuk hostel in Portugese stijl.
Wat een verademing is het hier: de zon, de huisjes, het strand, de rust. Het mag dan wel een zondag in de winter >6000km van huis zijn, maar ik voel me hier nu al helemaal thuis!
Vanaf morgen weer een nieuwe plek in ‘La Estanzuela’ en het begin van een nieuwe eigen dagINDELING .